Akasuka Murasaki Tellz

             เคยมีคนกล่าวว่า...ในคืนที่ฟ้ามืดสนิท ยามดึกสงัด... “ปีศาจฝันร้าย” จะออกมาลักพาความฝันของผู้คน พร้อมผลักให้พวกเขาเหล่านั้นจมอยู่กับโลกแห่งฝันร้ายตลอดกาล แม้ในยามตื่นนอนก็ตาม จึงทำให้ทุกคนต่างหวาดกลัว และหาวิธีที่จะสกัดปีศาจฝันร้ายตนนั้น “ตาข่ายดักฝัน” หรือ “เครื่องดักความฝัน” จึงกลายเป็นตัวเลือกหนึ่งของการขัดขวางการลักพาความฝันของปีศาจฝันร้าย             “ตาข่ายดักฝัน” หรือ “Dream Catcher” รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นเครื่องรางสำหรับช่วยป้องกันฝันร้าย เมื่อผู้คนต่างเป็นทุกข์จากฝันร้าย แต่ก็ไม่มีใครสามารถแก้ปัญหาได้ จนได้มีการประดิษฐ์ Dream catcher ขึ้นมาด้วยแนวคิดหลักๆคือ ใยแมงมุม ขนนก แล้วก็หินลูกปัด และหลังจากที่ผู้คนเริ่มนำไปใช้แล้ว ปัญหาฝันร้ายก็หายไป...             ตาข่ายดักฝันมีที่มาจากอินเดียแดงเผ่าโอจิบวี(Ojibwe) หรือชนเผ่าชิปเปวา (Chippewa) ซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองในสหรัฐอเมริกา ชนเผ่าชิปเปวาเชื่อกันว่า แมงมุมมีพลังอำนาจวิเศษที่สามารถทักทอใยดักจับความฝันได้เหมือนกับที่มันดักจับสัตว์เป็นอาหารนั่นเอง ส่วนชนเผ่าโอจิบวีเป็นอีกชนเผ่าหนึ่งที่นิยมประดิษฐ์ตาข่ายดักฝันไว

             แสงสว่างจากกองไฟที่ลุกโชติช่วงสาดไปทั่ว...ฉายภาพของนิสิตชั้นปีที่ 1 คณะวนศาสตร์กว่าสองร้อยสี่สิบเก้าชีวิต กำลังหมอบแนบชิดกับผืนทราย ในดวงตาสะท้อนกับเปลวเพลิงตรงหน้า พร้อมกับจังหวะดนตรีที่ดังขึ้นปลุกใจ.... “ Kawliga, was a wooden Indian standing by the door . .....” ทันทีที่เนื้อเพลงค่อย ๆ บรรเลง เหล่านิสิตต่างลุกขึ้นเต้นด้วยท่าทางที่แข็งแกร่ง เสียงตบเท้าที่ดังก้องและใบหน้าแห่งความแน่วแน่ สร้างความปลื้มปิติให้กับเหล่าฝูงชนที่เข้ามายืนรอชม และรอต้อนรับ “วนศาสตร์รุ่นที่ 80 ” ดาวเด่นในค่ำคืนสุดท้ายแห่งประเพณีการรับน้องตามครรลองของคณะวนศาสตร์...           หลายคนได้ถามเข้ามาอย่างมีข้อสงสัยว่า “การเต้นประเพณี Kawliga ” ที่มีท่วงท่าในการเต้นรอบกองไฟคล้ายกับชนพื้นเมืองของอเมริกา หรือที่เราเรียกกันว่า “เผ่าอินเดียนแดง” นั้น สืบทอดมาจากเผ่าอะไร หรือ ได้รับอิทธิพลมาจากที่ไหนกัน? และเพราะอะไรถึงต้องเป็น “การเต้นประเพณี Kawliga ” ? การเต้นรอบกองไฟอย่างชนเผ่าอินเดียแดงนี้เริ่มต้นขึ้นราว พ.ศ. 2497 (วน. 20 ) ซึ่งในขณะนั้นมีการจัดกิจกรรมรับขวัญน้อง และแสดงความยินดีกันอย่าง “

            “นกอินทรี” เป็นสัตว์ปีกที่มีอายุยาวนานที่สุดในโลก ซึ่งยาวนานถึง 70 ปี เมื่อเอ่ยถึงมันก็คงต้องนึกถึงปีกอันแข็งแกร่ง และกรงเล็บที่ทรงพลัง “นกอินทรี” เป็นสัญลักษณ์ของความสูงส่ง ความมีอำนาจบารมี การเป็นผู้นำ ความยิ่งใหญ่ มีวิสัยทัศน์กว้างไกล มองการณ์ไกล และความมีอิสรภาพอันไม่มีที่สิ้นสุดอย่างแท้จริง แต่จะมีซักกี่คนที่รู้ว่ามันก็มีช่วงชีวิตที่เลวร้ายไม่ต่างอะไรกับมนุษย์เช่นกัน             นกอินทรีเมื่ออายุครบ 40ปี ปากของมันจะงองุ้มจะจิกกินอะไรก็ทำได้ยาก เล็บของมันจะยาวและโค้งงอ จะจับสัตว์กินเป็นอาหารเหมือนเดิมมันก็ไม่อาจจะทำได้ และปีกที่งดงามของมันก็จะเกิดขนปกคลุมจนหนาและหนัก ทำให้การบินแต่ละครั้งเป็นไปอย่างยากลำบาก ช่วงเวลานี้กินเวลายาวนานถึง 150 วัน หรือประมาณ 5 เดือนกว่า เมื่อมาถึงช่วงนี้มันมีทางเลือก 2 ทางในชีวิต คือ หนึ่ง “ฆ่าตัวตาย” กับทางเลือกที่สอง คือ ต้องอดทนและฟันฝ่าอุปสรรคเพื่อให้ผ่าน “บททดสอบ” นี้ไปให้ได้ เมื่อมันเลือกทางที่หนึ่ง มันก็จะเอากรงเล็บปาดคอตัวเองจบชีวิตมันลงหรือไม่ก็ทรมานตายไปเอง...แต่ถ้ามันเลือกทางที่สองมันต้องบินขึ้นสู่ภูเขาหินสูง และเคาะ

เพลงโปรดที่สุดเพลงหนึ่งจาก Sam Smith กับความรู้สึกที่ต้องเสียคนที่รักไปตลอดกาล โดยที่เราทำได้เพียงแค่ ยืนมองเขาจากไป อย่างไม่มีวันหวนคืน ทั้งน้ำตา.... Lay me down - Sam Smith Yes I do, I believe That one day I will be where I was Right there, right next to you ใช่...ฉันเชื่อ เชื่อมั่นเหลือเกิน ว่าซักวัน ฉันนั้นจะได้ยืนอยู่ตรงนั้น... ที่ตรงนั้น...เคียงข้างกับเธอ And it's hard, the days just seem so dark The moon, the stars are nothing without you แต่ทำไมมันช่างยากเหลือเกิน เมื่อวันหนึ่ง ที่มีแต่เพียงความมีดมิด ทั้งดวงจันทร์ ดวงดารา ช่สงมืดมน ในวันที่ไม่มีเธอ Your touch, your skin, where do I begin? No words can explain the way I'm missing you แม้กระทั่งผิวกาย หรือสัมผัสของเธอ ฉันควรจะเริ่มอธิบายตรงไหน? มันไม่มีคำพูดใดจะสามารถพรรณนา "ความคิดถึง" ของฉันที่มีต่อเธอ Deny this emptiness, this hole that I'm inside These tears, they tell their own story จะปฏิเสธความเดียวดายแ